من فاطمه ایزی هستم با نام مستعار پروا، ۲۲ سالمه و از سال 1398 رمان نوشتنو با رمان نیشخند شروع کردم. رمان آفلاینی ندارم و همه ی رمان هام آنلاین بودند و هستند.
همیشه گفتم بازم می گم نویسندگی برای من یه معجزه بود، من اصلا انشام خوب نبود حتی قبلا علاقه‌ای به نوشتن هم نداشتم اما الان عاشقشم.
طی یه اتفاق خیلی ساده یه روز که داشتم روی دفتر خط خطی می‌کردم به سرم زد یه رمان بنویسم. اولش فکر نمی‌کردم بتونم اما نوشتم و نوشتم تا اینکه دیدم مجموع اون نوشته ها شده ده صفحه. دیدین می گن بعضی استعدادها نهفتن؟ باید بگردی تو وجودت تا پیداش کنی؟ نویسندگی هم جزو اون استعدادای نهفته‌ی من بود که شکوفا شد.
شدید ذوق کردم و در عجب بودم چجوری تونستم بنویسم تا اینکه یه چنل تو تلگرام زدم و مخاطبام روز به روز زیاد شدن و درکمال تعجب از نوشته هام استقبال کردن و بهم انگیزه دادن، درواقع من هیچ وقت فکر نمی‌کردم نویسنده بشم و بتونم با این همه مخاطب تو دنیای مجازی و واقعی مواجه بشم. دورادور می‌بوسمتون و مرسی که باعث شدید من بنویسم.
با باردار شدنم بین رمان هام وقفه افتاد و بعد از رمان قمارباز مدت زیادی طول کشید تا رمان مونارک رو بنویسم.