– خب، فیلم رو نگاه کردی؟
درحالی‌که دی وی دی را از داخل کیفم بیرون می‌آوردم، سر تکان دادم و گفتم:
– فکر کنم فهمیدم منظورت چی بود؛ دامبو وضعیتش از من بدتر بود ولی تونست خودشو ثابت کنه.
جواب داد:
– تقریبا، بیشتر در مورد گوش‌هاشه تا چیز دیگه.
ادامه دادم:
– گوش‌های بزرگش…
– می‌بینی؟ گوش‌های دامبو براش مایه‌‌ی ننگ بود، مردم به خاطر گوش‌هاش خیلی مسخره‌اش کردن؛ ولی در نهایت یاد گرفت که باهاشون زندگی کنه، نه تنها باهاشون زندگی کنه، بلکه کاری کنه مردم به اینکه اون گوش‌های به این بزرگی داره و اونا ندارن حسادت کنن؛ اون از این ضعفش به عنوان یه منفعت استفاده کرد.
نفس عمیقی کشیدم، حرف‌هایش کاملا منطقی بودند.
– پس داری میگی که، از دستم به عنوان یه منفعت استفاده کنم؟
– آره، دقیقا…