-پاشو بیا ببینم دیگه چیا بلدی بگی و یکی یکی رو میکنی برام.
سمت اتاق خواب که قدم برداشت به خنده جواب دادم:
-هذیون گفتم… جدی نگیر… مگه نگفتی شام گرفتی؟
دکمه‌ی اول پیرهنش و باز کرد و خبیثانه نگاهم کرد.
-اول دِسر… بعد شام.
تکیه زدم به دیوار و تماشاش کردم. مثل خودش که تو همون حالت جلو اومد و دستش‌و کنار صورتم روی دیوار گذاشت.
-یادت باشه من وقتایی که نگاهت میکنم دوست دارم… امّا وقتایی که تو سکوت نگاهت میکنم بیشتر دوست دارم… مراقب این دوست داشتنم باش یارا.
با زبونم دور لب‌هام‌و به نشونه‌ی حریص شدنم تر کردم و گفتم:
-مراقبم.
دست و صورتش که هم زمان پایین اومد…