می دانی دختر ها بابایی هستند .
وقتی پدر نباشد گویی دنیا خراب است .
آخر پدر همیشه قهرمان است .
پدر نباشد
یعنی ستون خانه از جا کنده شده و هر آن خطر ریزش سقف تهدید میکند .
پدر یعنی
همان قهرمانی که زیر آفتاب ، در هوای سرد ؛ با شرایط سخت خودش را وفق میدهد برای آسایش فرزند .
پدر یعنی زندگی .
تمامی پدر ها عزیز دل اند ، حال هرچقدر غر غرو و بد اخلاق باشند .
پدر برای دخترش مثل آفتاب بر گل است . اگر گلی بی آفتاب باشد حتما پژمرده خواهد شد .
اگر پدر غر زد باز هم قهرمان است .
هیچ پدری را در دنیا نمیتوانی پیدا کنی که قهرمان نباشد .
برای پسرش بت من و برای دخترش شاهزاده می شود .
دست محبتش کافیست تا به اوج برسی .
پدرست دیگر چه بگویم برایت که هر چقدر گفتم کم است .
همان اسطوره ایی که راه رفتن را یاد می دهد .
همان موجود افسانه ایی که اگر مریض شوی جانش را برایت می دهد .
از همان هایی می گویم که اگر قهری لقمه غذا برایت گرفت و لقمه غذایش به جانت می نشیند و مزه آن غذای همیشگی را نمی دهد .
می دانی چرا ؟! آخر غذایی که از دست قهرمان با قیژ و قیژ هواپیمایی اش می آید مزه قهرمان ها را میدهد .
پدر یعنی خدای دوم روی زمین …