اگر بخواهیم تعریف جامعی از طنز ارائه دهیم می توان اینگونه گفت که طنز در هر حیطه هنری، چه کتاب باشد و چه فیلم و سریال، در ظاهر قصد خنداندن دارد و در باطن به دنبال رساندن پیام مهمی به مخاطب است. پیامی که دربردارنده ی یک معضل اجتماعی میباشد.
معنای لغوی طنز طعنه زدن است که البته این معنا در طول زمان به این واژه اختصاص یافته و تا قبل از آن معنی اصلی آن تیغ جراحی بود.
به عنوان مثال میتوان فیلم های جذابی همچون فرانکنشتاین جوان که یک کمدی کلاسیک اثر مل بروکس یا دکتر استرنجلاو اثر استنلی کوبریک را نام برد که هرکدام از بهترین های طنز در سینمای آمریکا هستند. اما از میان همه و همه این آثار، لورل و هاردی، زوج کمدی کلاسیک، نام آشناترین اثرهای سینمایی برای طرفداران مجموعه های طنز میباشند.
کاریکاتور ها نیز نوع دیگری از طنز هستند که در آن نقاش (خالق اثر) سعی میکند با خلق اثر به صورت مضحک و خنده آور پیامی را به مخاطب منتقل کند. منشأ واژه کاریکاتور از زبان ایتالیایی و از ریشه کاریکاتورا Caricatura به معنی بار کردن بوده است.
نوع دیگری از طنز نوشتاری را فکاهی مینامند. فکاهی به نوشته یا گفته ای که بر اساس شوخی باشد اطلاق میشود. از اولین نمونه های طنز و فکاهی در ایران هفته نامه گل آقا بود که شامل طنز نوشتاری و ترسيمی با مضامين سياسی، اجتماعی و فرهنگی منتشر میشد.
از دیگر نمونه های پرطرفدار طنز ، رمان ها هستند. صحبت از رمان های طنز ایرانی که میشود ذهن کتابخوان ها به دنیای طنز دایی جان ناپلئون و آب نبات هل دار پر میکشد. دنیای شیرین آثار طنزی که در عین خنده دار بودن مفهوم عمیقی در دل خود جای داده اند. شما عزیزان می توانید جهت دانلود رمان و انواع رمان ها و داستان ها را از اپلیکیشن باغ استور
لازم به ذکر است که آثار طنز مکتوب ابتدا به صورت شعر (نظم) بود و با گذشت زمان به نثر (متن) هم تبدیل شد. عبید زاکانی، بزرگ ترین شاعر طنزپرداز ایرانی، از اولین شاعرانی بود که به طنز انتقادی پرداخت و آثاری چون رساله دلگشا ، موش و گربه ، ریش نامه و … را به رشته تحریر درآورد.
ناگفته نماند که طنز نظر مضامین انواع مختلفی دارد که عبارتند از: طنز اجتماعی، طنز سیاسی، طنز خانوادگی و…
طنزی است که عمده توجه آن، نقد معضلات اجتماعی می باشد مثل نوع طنز سعدی که در برخی از شعرهایش به کار گرفته شده.
طنز سیاسی
نوعی از طنز است که به مسائل سیاسی میپردازد و بیشتر توجه طنز پرداز به مسائل روز سیاسی می گراید مثل آثار علی اکبر دهخدا، نویسنده بزرگترین فرهنگ و لغت نامه، که به خوبی این نوع طنز را به نمایش گذاشته.
در این نوع طنز تمرکز نویسنده به مسائل درون خانوادگی معطوف می شود و اجتماعی کوچک همچون خانواده را برای نقد مدنظر دارد.
1401001